Afvallen met GLP1-agonist: zegen of vloek?

De nieuwe afvalhype is geen dieet, maar medicatie. De zogenaamde GLP1-agonisten, in Nederland verkrijgbaar als semaglutide en liraglutide, zijn een ware hit geworden sinds ze door Hollywood-celebrities zijn ontdekt. De vraag is of de middelen een zegen of een vloek zijn?

GLP1-agonisten waren tot voor kort enkel geregistreerd voor patiënten met overgewicht in combinatie met diabetes type-2. Sinds enige tijd worden deze medicijnen echter ook gebruikt door personen die willen afvallen. Ze zijn verkrijgbaar in tabletvorm of in een injectie die dagelijks of wekelijks toegediend moet worden. GLP1-agonisten bootsen de Glucagon-Like Peptide-1 (GLP1) na. GLP1 is een incretinehormoon (darmhormoon) dat vrijkomt tijdens het eten. Het reguleert de insulinesecretie en remt in het brein de eetlust.  

Onderzoek van een van de fabrikanten toonde dat het gebruik van GLP1-agonisten het lichaamsgewicht tot 15% kan verminderen. Een andere studie toonde echter dat na staken van het middel, personen weer tweederde van hun verloren gewicht terugkregen. Hoewel het gemakkelijk is om met GLP1-agonisten gewicht te verliezen, is het effect grotendeels weg zodra gestopt wordt met het middel. Bovendien bestaat het risico dat een gezonde leefstijl minder wordt nageleefd, terwijl gezonde voeding en voldoende beweging naast gewichtsverlies nog veel meer gunstige effecten hebben. Ook is nog weinig bekend over langetermijneffecten van de medicijnen. Er zijn aanwijzingen uit dierstudies dat het gebruik van GLP1-agonisten de kans op alvleesklierontsteking en -kanker en retinopathie verhogen. 

Voor veel mensen is het gebruik van GLP1-agonisten een gemakkelijke manier om af te vallen, maar deze ‘quick-fix’ methode is op den duur misschien helemaal niet zo gunstig.