De invloed van antioxidanten op oxidatie van het LDL-cholesterol

De hypothese dat oxidatie van het LDL-cholesterol een belangrijke rol speelt bij het ontstaan van atherosclerose wordt in steeds meer onderzoek bevestigd. Het is niet bekend hoe LDL oxidatie begint. Het LDL draagt een aantal van nature in het lichaam aanwezige antioxidanten bij zich, waaronder vitamine E, bètacaroteen en ubiquinon, die vrije radicalen kunnen vangen en een kettingreactie kunnen voorkomen of onderbreken. Uit epidemiologisch onderzoek is gebleken dat populaties met hoge vitamine E-concentraties een kleinere kans hebben op het ontstaan van vaatziekten, zelfs na correctie voor andere bekende factoren. In een onderzoek met 87.000 vrouwen bleek er een omgekeerd verband te bestaan tussen de vitamine E-inname en het risico op coronaire hartziekten. Overeenkomstige resultaten zag men met betrekking tot bètacaroteen. Het risico op coronaire hartziekten nam met 30-40% af bij de vrouwen met een hoge vitamine E of bètacaroteen inname. In een ander onderzoek met meer dan 12.000 oudere deelnemers vond men een omgekeerde relatie tussen de inname van bètacaroteen en het aantal sterfgevallen ten gevolge van cardiovasculaire ziekten. De overeenstemming in bewijs uit epidemiologisch onderzoek met betrekking tot de rol van vitamine C en selenium bij de preventie van hartziekten is zwak, terwijl het bewijs voor de rol van bètacaroteen sterker en die van vitamine E matig sterk is. Vitamine C heeft een vitamine E-sparende werking, omdat het geoxideerd vitamine E weer kan reduceren, waardoor het weer beschikbaar wordt voor volgend gebruik. Uit in vitro onderzoek is ook gebleken dat vitamine C het LDL-cholesterol tegen oxidatie beschermt. Ook enkelvoudig onverzadigde vetten zouden een beschermende werking kunnen hebben, al is er nog niet voldoende bewijs uit onderzoek voorhanden. De auteurs concluderen dat er nog veel vragen open staan over bijvoorbeeld de werking van antioxidan­ten en of zij inderdaad ook in vivo effectief zijn in de bescherming van het LDL-cholesterol tegen oxidatie. Volgens de auteurs is er tot nog toe alleen van probucol en BHT voldoen­de aangetoond dat zij in staat zijn de progressie van experimenteel opgewekte atherosclerose te vertragen. In in vitro experimenten is probucol een effectievere antioxidant dan vitamine E of andere van nature in het lichaam voorkomende antioxidanten. De onderzoekers vinden dat er meer onderzoek gedaan zou moeten worden naar de werking van antioxidanten en zij stellen voor gebruik te maken van een aantal stoffen samen, bijvoorbeeld probucol met vitamine E, vitamine C en bètacaroteen.