De relatie van calcium en natrium met de botdichtheid

In dit onderzoek is gekeken naar de calciumretentie in het lichaam door bestudering van de calciumuitscheiding in de urine bij 381 gezonde blanke vrouwen, met de leeftijd van 8 tot 13 jaar, gedurende de vroege puberteit. Het natriumgehalte in de urine bleek één van de meest belangrijke bepalingen voor uitscheiding van calcium in de urine. Het calciumgehalte in de urine was een stuk hoger bij een calciuminname van 37,5 mmol/dag of 1500 mg/dag, hetgeen een ondersteuning is voor de gedachte dat calcium een nutriënt is met een drempelwaarde. Calciuminname had een positieve invloed op het mineralengehalte en dichtheid in botten over het gehele lichaam en in de radiusschacht. De uitscheiding van calcium in de urine had een negatief effect op deze waarden, waarschijnlijk omdat het hechten van calcium aan het skelet verminderd werd. Een lage inname van calcium gecombineerd met een hoge calciumuitscheiding in de urine, hetgeen verergert wordt door natriuminname tijdens de snelle groeiperiode, kan zorgen voor een verlaagde calciumretentie in het skelet en een verlaging van de botdichtheid. De calciumbehoefte van adolescenten zou dus beïnvloed kunnen worden door hun natriuminname. De auteurs concluderen dat uitscheiding van natrium in de urine één van de belangrijkste aanwijzingen is van calciumuitscheiding in de urine van pre-adolescente vrouwen. Calciuminname is een relatief slechte aanwijzing voor uitscheiding van calcium in de urine bij de zelfde groep jonge vrouwen. Calciuminname heeft een positieve invloed op de botdichtheid van pre-adolescente vrouwen. Uitscheiding van calcium in de urine heeft een negatief effect op de botdichtheid in het gehele lichaam en op de dichtheid van het corticale bot van de radius bij pre?adolescente vrouwen, waarschijnlijk ten gevolge van een verlaging van de hechting van calcium aan het skelet.