Frituur slecht voor de calciumvoorziening bij jongeren?

Hoog bewerkte en (voor)verhitte voedingsmiddelen hebben verhoogde gehalten aan Maillardreactieproducten (MRP's). Bruinkleuring van het voedingsmiddel is het algemene uiterlijke kenmerk.
Een relatief hoge inname van gebakken en gefrituurde voedingsmiddelen leidt tot een verhoogde belasting van het lichaam met MRP's. Tot de bekendste MRP's behoren advanced glycation endproducts (AGE's). Aan AGE's worden toxische effecten toegeschreven. Uit dierproeven met MRP's werden aanwijzingen verkregen voor verstoringen in de calciumhuishouding. Een groep van 18 mannelijke adolescenten kreeg in een crossover-studie gedurende een periode van 2 weken een ‘witte' voeding of een ‘bruine‘ voeding met respectievelijk weinig of veel MRP's. Van beide typen voeding werd de beschikbaarheid van calcium bepaald in een celkweek met Caco-2 cellen. Deze vertoonde geen significante verschillen. De biologische beschikbaarheid van calcium, gemeten in het bloed van de deelnemers, toonde eveneens weinig verschil: ‘witte'voeding 40,4%; ‘bruine ‘voeding 38,2%. Alleen de waarden voor de stof deoxypyridinoline in de urine, een marker voor de effciëntie van de botstofwisseling, toonden significante verschillen: 18,0 nanomol per millimol creatine voor ‘witte‘ voeding tegen 13,0 nanomol voor ‘bruine' voeding.
Aangezien calcium tijdens de adolescentie van cruciaal belang is voor een maximale botdichtheid ter preventie van osteoporose, dienen de lange termijneffecten van een hoge inname van MRP's nader onderzocht te worden.