Hart- en vaatziekten niet door kindertijd bepaald

De manier waarop mensen leven en een aantal biologische factoren bepalen samen het risico van hart- en vaatziekten. Eerdere onderzoeken die aanduiden dat de kindertijd invloed zou hebben op het risico van hart- en vaatziekten worden door de Britse arts Douglas Lamont van de hand gewezen. De onderzoeker van het Royal Victoria Infirmary in Newcastle vergeleek gegevens uit de kindertijd met de gezondheidsgegevens van dezelfde personen in hun latere leven. Door te meten hoe dik de halsslagader was, kon Lamont de mate van dichtslibbing bepalen. Op deze manier werd ook duidelijk wat de kans op hart- en vaatziekten en een beroerte in de toekomst zou zijn. Volgens de onderzoeker bleken de meeste verschillen in slagaderdikte het gevolg te zijn van veranderingen tijdens de volwassenheid. Teveel vetten in het bloed, hoge bloeddruk en veranderingen in glucosespiegels verklaarden bij 9,5% van de mannen en 4,9% van de vrouwen een verandering in bloedvatdikte. Verder waren sociaal-economische factoren en leefgewoonten als roken, alcoholgebruik, lichaamsbeweging en voedingsgewoonten voor 3,4% van de variatie in dikte bij mannen en 7,6% van de variatie bij vrouwen verantwoordelijk. Lamont vond geen relatie tussen (gezondheids)factoren in de kindertijd en de dikte van de halsslagader. Alleen voor sociale klasse bij vrouwen en geboortegewicht bij mannen werd een relatie met adervernauwing op latere leeftijd gevonden. Lifestyle en een aantal biologische risicofactoren tijdens volwassenheid vormen dus tezamen de kans op adervernauwingen in de nek, zo concludeert de Brit. Deze twee factoren hebben een veel grotere invloed op de dichtslibbing van vaten tussen de 49 en 51 jaar dan factoren uit de kindertijd. Lamont voegt nog wel toe dat dit niet betekent dat een goede verzorging in de kindertijd niet belangrijk is. Om hart- en vaatziekten te voorkomen is het echter beter campagnes te richten op lifestyle tijdens de volwassenheid.