In Noorwegen: jodiumtekort bij veganisten

Het Voedingscentrum adviseert veganisten vooral goed op te letten voor voldoende eiwit, ijzer, vitamine B1, B2, vitamine B12 en calcium. Jodium wordt in dit verband niet genoemd. Onderzoek in Noorwegen laat zien dat in dat land de meeste veganisten onvoldoende jodium binnenkrijgen. Aan de studie namen 276 proefpersonen deel. Het betrof 47 kinderen, 46 jongeren, 71 volwassenen, 23 ouderen, 45 zwangere vrouwen, 25 vegetariërs en 19 veganisten. Aan de hand van een voedingsdagboek dat de deelnemers gedurende twee dagen invulden, werd de inname van jodium geschat. Tevens werd nagegaan of een supplement gebruikt werd met jodium erin. Vervolgens werd in de urine de uitgescheiden hoeveelheid jodium bepaald. Bij een jodiumuitscheiding <100 µg/l is sprake van een tekort aan het mineraal. De mediane uitscheiding van jodium in de urine was 101 µg/l, dat wil zeggen dat de meeste proefpersonen in dit onderzoek net geen jodiumtekort hadden. De mediane inname van jodium bedroeg 112 µg per dag. Slechts 14% van de veganisten had een adequate jodiuminname. Ook ouderen, zwangere vrouwen en vrouwen in de vruchtbare periode hadden veelal een tekort aan het mineraal. Van de kinderen kreeg 82% wél voldoende jodium binnen. Melkproducten waren de voornaamste bron van jodium. Veganisten moesten het vooral hebben van supplementen. Bij twaalf supplementgebruikers werd een teveel aan jodium gevonden. Personen met de hoogste jodiumconcentratie in de urine bleken allen een kelpsupplement te gebruiken. De dosis jodium in kelp kan sterk variëren waardoor de kans bestaat op een te hoge inname van het mineraal. Een groot deel van de bevolking heeft kans op een jodiumtekort. Bepaling van de jodiumstatus kan zinvol zijn bij veganisten en andere risicogroepen.