Inositol bij de ziekte van Alzheimer

Van nature zijn de concentraties inositol in de hersenen hoog. Inositol is onderdeel van fosfatidylinositol, een fosfatide dat betrokken is bij de bouw en het functioneren van het centraal zenuwstelsel. Onlangs werden antidepressieve eigenschappen van inositol beschreven. Om de bloedhersenbloedbarrière te kunnen passeren moeten tamelijk hoge doses inositol oraal ingenomen worden. Onderzoekers van de Ben Goerion Universiteit, Beersheba, Israël, voerden een oriënterende studie uit naar de effecten van inositol bij patiënten met de ziekte van Alzheimer. In een dubbelblind, placebo gecontroleerd onderzoek werd 6 gram inositol of glucose (als placebo) per dag verstrekt aan elf patiënten gedurende een periode van vier weken. Aan de hand van gestandaardiseerde tests, zoals CAMCOG, werden de cognitieve prestaties voor en na de proefperiode gemeten. De resultaten van de CAMCOG toonden een tendens naar cognitieve verbetering na behandeling met inositol, maar waren statistisch niet significant. Spraak en oriëntering verbeterden wel significant door het gebruik van inositol. De onderzoekers doen de aanbeveling een studie met 12 gram inositol per dag uit te voeren gedurende een langere periode.