Luchtverontreiniging verhoogt sterfte

Een groot onderzoek in zes steden in de Verenigde Staten laat zien dat voortdurende blootstelling aan luchtverontreiniging het leven verkort. Vooral de inademing van fijne deeltjes, zoals roet, draagt bij tot een verhoogde sterfte. Fijne deeltjes die in de lucht te vinden zijn, zijn voor een groot deel afkomstig van de verbranding van fossiele brandstoffen zoals in het verkeer en in de industrie. Een goed voorbeeld van deze kleine deeltjes is roet. De kleine deeltjes dragen meer bij tot de sterfte dan grotere deeltjes die niet zo diep in de ademwegen kunnen doordringen. Ook stikstofdioxyde en zwaveldioxyde, bestanddelen van SMOG, bleken niet zo gevaarlijk te zijn als de fijne deeltjes (met een diameter van minder dan 2,5 micrometer). Helaas kon aan de hand van de studie geen uitspraak gedaan worden over het effect van ozon. Daarvoor waren de verschillen in ozon-concentratie tussen de steden te klein. De studie vond plaats tussen 1974 en 1991 in zes steden: Watertown (Massachusetts), Harriman (Tennessee), St. Louis (Missouri), Steubenville (Ohio), Portage (Winconsin) en Topeka (Kansas). De steden werden beschouwd als representatief voor de andere Amerikaanse steden. In totaal werden 8111 mensen die bij aanvang van de studie tussen de 25 en 74 jaar oud waren, gevolgd. De hoogste sterfte werd gevonden in Steubenville en de laagste in Portage en Topeka. Het bijzondere van dit onderzoek was dat er speciaal op is gelet dat roken als risico-factor werd buitengesloten. De sterfte was uitsluitend toe te schrijven aan de luchtverontreiniging. Wel merkten de onderzoekers op dat wanneer roken toch als risico-factor werd beschouwd, deze gewoonte een groter risico voor het leven is dan de luchtverontreiniging. Desalniettemin werd geconcludeerd dat er een fors (de onderzoekers gebruikten het woord 'robust') en statistisch significant verband is tussen luchtverontreiniging en sterfte. Dat gold vooral voor sterfte als gevolg van hart-en longaandoeningen en longkanker. Dikke mensen (vooral vrouwen) en mensen uit sociaal lagere klassen konden gerekend worden tot groepen met een hoger risico.