Magnesium en spierafwijkingen bij migraine

Onderzoekers van het Europese Centrum voor Onderzoek en Behandeling van Migraine en Hoofdpijn in Vittel (Frankrijk) ontdekten twee factoren die een rol kunnen spelen bij het ontstaan van migraine. Een magnesiumgebrek was de ene factor en cervicale (hals of nek) spierafwijkingen de andere. Vervolgens bestudeerden ze bij 152 migraine-patiënten de invloed van magnesium-inname en van een behandeling van spierafwijkingen. Eerst werd het gemiddelde magnesium-niveau bepaald in serum en in rode bloedlichaampjes. Deze bedroegen in de patiëntengroep respectievelijk 0,82 mmol/l en 2,04 mmol/l, bij 85 controlepersonen 0,85 mmol/l en 2,32 mmol/l. Beide waarden verschilden significant tussen de twee groepen. Om de inname van magnesium te verhogen werd gebruik gemaakt van magnesium-rijk bronwater (Hepar, bevat 110 mg/l magnesium). De dosering werd langzaam opgevoerd tot 220 of in sommige gevallen 300 mg of meer per dag. Cervicale spierafwijkingen werden behandeld met behulp van hydrotherapie en plaatselijke fysiotherapie. Door middel van zorgvuldig onderzoek probeerde men oorzaken van de spieronbalans, zoals een slechte slaaphouding op te sporen en te corrigeren. Zonder uitzondering was er bij alle patiënten sprake van een abnormale gevoeligheid van cervicale spieren en de wang-aangezichtsspieren. De meest gevoelige spieren waren de borst-sleutelbeen-tepelspier (sternocleidomastoïdeus), de vleugelspieren (external pterygoïdeus) en da halsspieren (musculi scaleni). Het resultaat van de twee behandelingen was een verbetering van meer dan 80% van de patiënten binnen een periode van 6 maanden tot 3 jaar. De hoofdpijn was of helemaal verdwenen of trad slechts af en toe op en kon dan met een kleine hoeveelheid pijnstillers zoals aspirine of paracetamol met succes worden bestreden.