Marginaal effect van calcium

Een hogere inname van calcium vanuit de voeding en supplementen leidt niet tot minder botbreuken. Dit concluderen wetenschappers van de University of Auckland in een review.

In de medische databanken Ovid Medline, Embase en Pubmed werden relevante studies geselecteerd. Het betrof gerandomiseerde studies met vijftigplussers waarvan de calciuminname uit zowel de voeding als van supplementen (met en zonder vitamine D) bekend was.

Er werden uiteindelijk vijftien studies geselecteerd met 1533 proefpersonen waarin gekeken werd naar het effect van calcium uit de voeding op de botdichtheid. Tevens werden 51 studies geselecteerd met in totaal meer dan 12.000 proefpersonen waarin calcium gesuppleerd werd, veelal zonder vitamine D.

Een verhoogde inname van calcium uit de voeding leidde na een jaar tot een toename van de botdichtheid van 0,6% tot 1% van de heupen en het gehele lichaam. Na twee jaren nam de botdichtheid op deze plekken toe met 0,7% tot 1,8%. Dit gold ook voor de lumbale wervels en het dijbeen. Calcium had geen invloed op de botmassa van de onderarm. Suppletie met calcium leidde na een jaar tot een toename van de botdichtheid van 0,7% tot 1,8% van alle vijf lichaamsdelen. Er werd geen significant verschil gezien tussen de inname van calcium uit de voeding of van supplementen. Ook werd er geen verschil gezien met de dosis van calciumsuppletie; ≥1000 mg per dag versus <1000 mg per dag of ≤500 mg per dag versus >500 mg per dag of met de hoeveelheid calcium in de voeding (<800 mg per dag versus ≥800 mg per dag).

Een verhoging van de inname van calcium leidt tot een marginaal effect op de botdichtheid. De wetenschappers concluderen dat het effect te klein is om een klinisch significante risicoreductie van fracturen te krijgen.