Minder cardiovasculaire sterfte door vitamine K2?

Vitamine K2 - althans de langeketen menaquinonen - zijn in verband gebracht met een lager sterfterisico als gevolg van hart- en vaatziekten. De resultaten van deze Nederlandse studie werden gepubliceerd in het tijdschrift Clinical Nutrition. In de European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition (EPIC-NL) studie werden 33.289 proefpersonen gevolgd. De personen werden gerekruteerd in de periode tussen 1993 en 1997 en hadden toen een leeftijd van twintig tot zeventig jaar. Bij aanvang van de studie vulden de deelnemers een vragenlijst in over hun voedingsgewoonten. Aan de hand hiervan werd de inname van vitamine K1 en K2 geschat en gerelateerd aan de sterftekans. De proefpersonen werden gemiddeld gedurende zeventien jaren gevolgd. Tijdens deze volgperiode overleden 2863 personen. Bij 625 personen was dit een gevolg van een hart- of vaatziekte, 1346 personen overleden aan de gevolgen van kanker en bij 892 deelnemers was sprake van een andere doodsoorzaak. De inname van vitamine K1 (fylloquinon) en die van vitamine K2 (menaquinon) waren niet gerelateerd aan het algehele sterfterisico en aan de sterftekans als gevolg van kanker en hart- en vaataandoeningen. Echter, wanneer alleen gekeken werd naar langeketen menaquinonen bleek een hoge inname hiervan (10 mcg per dag) gerelateerd aan een lagere sterftekans door hart- en vaatziekten. De risicoreductie bedroeg 14% en was net niet statistisch significant. Er lijkt een relatie te bestaan tussen de inname van vitamine K2 (langeketen menaquinonen) en een lagere cardiovasculaire sterfte. Tot de langeketen menaquinonen behoren MK-7, MK-8 en MK-9 die gevonden worden in gefermenteerde producten zoals kaas, yoghurt en natto (gefermenteerde sojabonen).