Oxidatieve stress in Inflammatory Bowel Disease

Ontstekingsziekten van de darm (IBD) worden gekarakteriseerd door een chronische ontsteking die elk deel van de darm (ziekte van Crohn) of een bepaald gedeelte van de darm (colitis ulcerosa in dikke darm) kan aantasten. Bij de behandeling van deze aandoeningen wordt veelvuldig gebruik gemaakt van antioxidanten. Deze studie laat zien dat in darmbiopten in geval van de ziekte van Crohn significant meer zuurstofradicalen voorkomen, zowel in ontstoken als niet ontstoken weefsel. In colitis ulcerosa biopten werden alleen in ontstoken weefsel significant meer zuurstofradicalen aangetoond. Een verhoogde hoeveelheid zuurstofradicalen ging gepaard met het meer voorkomen van geoxideerde eiwitten (eiwit carbonyl gehalte). Echter, alleen in ontstoken Crohnbiopten werden ook significant verhoogde hoeveelheden geoxideerd DNA (8-hydroxy 2'-deoxyguanosine) gemeten. Het spoorelement zink, belangrijke cofactor van het antioxidant enzym superoxidedismutase (SOD), was significant verlaagd in Crohnbiopten en in niet-ontstoken colitis ulcerosa biopten. Koper, ook een cofactor van SOD, was significant verlaagd in alle biopten. IJzer, een belangrijk pro-oxidant, was significant verhoogd in beide typen biopten. Alleen in ontstoken Crohnbiopten werd een significant verlaagde hoeveelheid SOD gemeten. De resultaten van deze studie versterken de hypothese dat verhoogde oxidatieve stress (meer zuurstofradicalen; minder antioxidant activiteit) bijdraagt aan de pathogenese en/of instandhouding van IBD.