Pleidooi voor orale vitamine D-inname

Op het 70ste jaarcongres van de American Academy of Dermatology onderstreepte dr. Richard Galo van de University of California, San Diego, het belang van nutritionele bronnen van vitamine D.

Volgens Galo is blootstelling aan zonlicht onvoldoende om in de behoefte te voorzien. Nutritionele vitamine D-bronnen zijn noodzakelijk en bovendien veiliger. Hoewel er sterk bewijs is voor de werkzaamheid van vitamine D voor de botten, is voor andere aandoeningen (kanker, infecties en cardiovasculaire ziekten) dit bewijs nog onvoldoende. Bovendien ontbreekt consensus over de gewenste minimale vitamine D-spiegel. Zo adviseert het officiële Institute of Medicine (IOM) een minimale concentratie van 50 nmol/l, terwijl the American ?Endocrine Society een grenswaarde van 75 nmol/l hanteert. Er is voldoende bewijs voor het screenen van personen in risicogroepen. Tot deze risicopopulatie behoren personen met een donkere huidskleur, zwangere en borstvoedende vrouwen, personen met rachitis, osteoporose, osteomalacie, chronische nieraandoeningen, malabsorptiestoornissen, granulomateuze ziekte en lymfomen en personen die worden behandeld met antischimmelmiddelen. Bij een deficiëntie dient eveneens de concentratie van het bijschildklierhormoon te worden bepaald. De concentratie hiervan kan - ter compensatie - mogelijk stijgen en is in combinatie met een lage vitamine D-spiegel en mogelijk lage calciumconcentratie een risicofactor voor botaandoeningen.

Volgens Galo kunnen personen met een extreem lage vitamine D-spiegel beter verwezen worden naar een endocrinoloog. Bij een concentratie rond 37,5 nmol/l adviseert hij suppletie en na 3 tot 6 maanden opnieuw een bepaling van de vitamine D-spiegel.