Ui, méér dan een tranentrekker

Artikel uit ORTHOmoleculair Magazine nr.5, 1998 [3 pagina’s] Vermoedelijk is er geen streek op aarde waar Allium cepa of ui niet regelmatig wordt gegeten. Het kan zijn dat de ui er niet verbouwd kan worden, zoals in gebieden rond de poolcirkel het geval is. Maar dan wordt de ui in gedroogde en goed bewaarbare vorm wel geïmporteerd. De oudste bewijzen voor de teelt van uien dateren uit 2700 voor onze jaartelling, uit de derde dynastie in het oude Egypte. De Grieken en Romeinen waren bekend met medicinale eigenschappen van het bolgewas. Plinius de Oudere beschreef nauwkeurig de teelt, gebruik en historie en vergat niet het medisch gebruik uitgebreid te vermelden. In de middeleeuwen ontbrak de ui in geenenkele groententuin. De oud‑engelse benaming 'leac tun' of looktuin was synoniem voor groententuin. Onterecht in vergetelheid