Uit de orthomoleculaire praktijk: Anemie

Artikel uit ORTHOmoleculair Magazine nr.1, 1986 [3 pagina’s] In 1934 ontving dr. William P. Murphy de Nobelprijs voor geneeskunde na een riskant experiment dat hij tien jaar daarvoor had uitgevoerd op één van zijn patiënten in de Peter Bent Brigham Hospital in Boston. Deze patiënt leed aan een ernstige pernicieuze anemie waarvan de oorzaak destijds niet bekend was. De ziekte had altijd een dodelijke afloop, tenzij de patiënt een bloedtransfusie kreeg toegediend. In die tijd stond deze techniek nog in zijn kinderschoenen: Bloed werd van een donor afgenomen en direct bij de patiënt ingespoten. In geval van pernicieuze anemie werd hierdoor het aantal rode bloedcellen vermeerderd en zo werden de patiënten die aan deze vorm van bloedarmoede leden in leven gehouden.