Artikel uit ORTHOmoleculair Magazine nr.6, 1991 [4 pagina’s]

Dit artikel is het vervolg op een eerste artikel dat in Orthomoleculair nr. 5 is gepubliceerd. Dr. Cathcart beschrijft hoe het kan dat zeer hoge dosis vitamine C effectief zijn. Door een aantal artsen zijn goede resultaten bereikt met zeer hoge doses ascorbaat (vitamine C) bij de behandeling van ziekten waarbij vrije radicalen een rol spelen. Voorbeelden van dergelijke ziekten zijn infectieziekten, autoimmuunziekten, allergieen, trauma’s, reuma, kanker en ook het verouderingsproces in het algemeen. Dit effect kan, zoals u in het eerste deel van dit artikel in de vorige Orthomoleculair heeft kunnen lezen, niet uitsluitend verklaard worden uit de functie van vitamine C als (niet-enzymatische) vrije radicalenvanger.

Artikel uit ORTHOmoleculair Magazine nr.5, 1991 [4 pagina’s]

Een aantal artsen heeft de ervaring dat zeer hoge doses ascorbaat (vitamine C) effectief zijn bij de behandeling van een breed scala ziekten. Het was deze artsen duidelijk dat er hierbij sprake is van een fysiologische of farmacologische werking van ascorbaat, die afwijkt van wat verwacht wordt van louter een vitamine.

Desondanks bleven de meeste artsen kritisch ten opzichte van deze behandelingen en bleven zij van mening dat ascorbaat alleen werkzaam is als een vitamine. Velen hadden ontdekt dat één van de functies van vitamine C het wegvangen van vrije radicalen is.