Vitamine E bij hart- en vaatziekten

Onderzoekers van Harvard kwamen op basis van hun studie tot de slotsom dat 600 IE vitamine E om de dag bij gezonde vrouwen geen gunstig effect had op kanker of cardiovasculaire gebeurtenissen, zoals een hartinfarct. De suppletie verlaagde niet de totale sterfte, maar wel de sterfte als gevolg van hart- en vaatziekten. Hun eindconclusie was dat de resultaten van hun onderzoek geen aanleiding waren om vrouwen vitamine E-suppletie ter preventie van hart- en vaatziekten en kanker aan te bevelen. Voor dr. Maret Traber van het Linus Pauling Institute, expert op het gebied van vitamine E, was deze eindconclusie een raadsel.
Van de Women’s Health Study namen 39.876 gezonde vrouwen van 45 jaar en ouder tussen 1992 en 2004 deel aan dit onderzoek. Zij kregen vitamine E of placebo en acetylsalicylzuur (aspirine) of placebo. De 600 IE vitamine E was van een natuurlijke bron (d-alfa-tocoferol) en werd om de dag gegeven. De vrouwen werden gemiddeld tien jaar gevolgd. Gekeken werd naar het eerste hartinfarct, niet fatale beroerte, dood door hart- en vaatziekte of totale invasieve kanker.
Er ontstonden 482 gevallen van hart- en vaatziekten in de vitamine E-groep en 517 in de placebogroep. Deze risicovermindering van 7% was niet significant. Ook voor hartinfarct en beroerte werd geen significant verschil gevonden net als voor kanker. Er werd echter wel een significante vermindering van 24% gevonden voor dood door hart- en vaatziekten bij de gebruikers van vitamine E.
Maret Traber was het niet met alle conclusies van het onderzoek eens. Zo is er volgens haar geen rekening gehouden met het feit dat jongere vrouwen weinig last hebben van hartziekten. Van de vrouwen tussen de 55 en 64 jaar in de VS heeft maar 3,6% last van hartziekten. In een subgroep van ongeveer 4000 vrouwen van boven de 65 jaar had vitamine E-suppletie wel degelijk effect volgens Traber. Hart- en vaatziekten namen af met 24%, hartinfarcten met 34% en dood door hartziekten met 49%. Dus bij de groep waar kransvatziekten het meeste voorkomt, werd dood door hartziekten met bijna de helft verminderd. Dr. Traber is het dan ook oneens met de conclusie van de auteurs van de publicatie. Bovendien is deze voor haar een raadsel.