Vitamine E en vitamine C tegen ozon bij fietsers

Ozon heeft acuut schadelijke effecten op de longen. In spoelvloeistof uit de longen worden na blootstelling aan verhoogde concentraties ozon in de lucht verhoogde niveaus ontstekingsmediatoren gevonden. Voorbeelden zijn verhoogde concentraties reactieproducten uit de arachidonzuurcascade. In de zomer van 1996 werd een groep van 38 leden van een wielrennersclub gevolgd op hun longfunctie voor en na een training in relatie tot de blootstelling aan ozon uit de lucht. Twintig fietsers namen dagelijks een combinatie van 100 mg vitamine E en 500 mg vitamine C gedurende een periode van 15 weken. De overige 18 fietsers kregen een placebo. De gemiddelde ozonconcentratie tijdens de periode van fietsen was 77 microgram per m3 in het bereik van 14 tot 186 microgram. De longfuncties werden bepaald door metingen van het geforceerde uitademingsvolume in 1 seconde (FEV1) en de geforceerde vitale capaciteit (FVC), uitgevoerd na de training. Een verschil van 100 microgram ozon per m3 leidde in de placebogroep tot een vermindering van FEV1 = 95 ml; in de vitaminengroep van 1 ml. Voor de FVC was dit respectievelijk - 125 ml en - 42 ml. Relatief lage concentraties ozon waren geassocieerd met significant verminderde longfunctie. De inname van vitamine E in combinatie met vitamine C bleek de acute effecten van ozon gedeeltelijk teniet te doen.