Weinig slaap verstoort hormoonhuishouding

Een chronisch gebrek aan slaap veroorzaakt op termijn verstoringen in de koolhydraatstofwisseling en beïnvloedt de hormoonwerking. Volgens dr. Karin Spiegel is een chronisch tekort aan slaap een steeds meer voor komend verschijnsel in de westerse wereld. Sinds 1910 is de gemiddelde hoeveelheid slaap van ruim 9 naar 7,5 uur geslonken. Het team van Spiegel selecteerde 11 gezonde jonge mannen voor een onderzoek van 16 nachten. De mannen mochten de eerste 3 nachten 8 uur slapen, de volgende 6 was dat nog maar 4 uur en de laatste 7 nachten mochten de mannen 12 uur in bed blijven. Gedurende de onderzoeksperiode mat Spiegel de koolhydraatstofwisseling en de hormoonwerking. Het bleek dat in de laatste periode van 'slaap inhalen' een lagere glucose tolerantie en thyrotopine-concentratie ontstonden. De cortisolspiegels stegen en het sympatische zenuwstelsel werd actiever. Spiegel benadrukt dat al na een week met zeer weinig slaap heftige veranderingen optreden in de hormoonhuishouding en stofwisseling van koolhydraten. De effecten op langer termijn zijn niet duidelijk maar zullen de gezondheid zeker schaden. Aangezien de psychologische gevolgen van zeer weinig slaap overeenkomen met die van ouderen, is het mogelijk dat een chronisch slaaptekort ook bijdraagt aan verouderingsziekten, aldus de onderzoekster.