Zwavelhoudende aminozuren en cardiovasculair risico

Onder redactie van Dr. Gert Schuitemaker Gert Schuitemaker

Onder redactie van Dr. Gert Schuitemaker

2 min

Per 48 uur kun je als gast 2 artikelen gratis lezen; dit is gratis artikel 1 van 2.

Neem een digitaal abonnement  of Inloggen als abonnee
Voeding met weinig zwavelhoudende aminozuren, bijvoorbeeld bij een vegetarisch eetpatroon, is geassocieerd met een kleinere kans op hart- en vaatziekten. Er werden gegevens gebruikt van bijna 12.000 Amerikanen die deelnamen aan de derde National Examination and Nutritional Health Survey (NHANES III) studie die uitgevoerd was in de periode van 1988 tot 1994. Op basis van een 24-uurs voedingsdagboek werd de inname van de zwavelhoudende aminozuren methionine en cysteïne geschat. Tevens werden cardiovasculaire risicofactoren bepaald waaronder het cholesterolgehalte, triglyceridengehalte, CRP, glucose- en insulinespiegels. Gemiddeld kregen de Amerikanen ruim tweeënhalf keer meer zwavelhoudende aminozuren binnen dan noodzakelijk was volgens de Estimated Average Requirement (EAR) van 15 mg per kilogram lichaamsgewicht. Na correctie voor beïnvloedende factoren zoals de leeftijd, BMI en leefstijl bleek dat een hoge consumptie van zwavelhoudende aminozuren geassocieerd was met een significant hoger cardiovasculair risico. Risicofactoren zoals de glucosespiegel, het cholesterolgehalte, insulinespiegel en de gemiddelde glucosespiegel (HbA1c) waren significant hoger dan bij personen met een lage inname van deze aminozuren. Een voedingspatroon waarbij de EAR van zwavelhoudende aminozuren niet overschreden werd, bijvoorbeeld bij een vegetarisch eetpatroon,  was in verband gebracht met een lager cardiovasculair risico. Het onderzoek laat een verband zien tussen de inname van zwavelhoudende aminozuren zoals methionine en cysteïne en de kans op hart- en vaataandoeningen.

Schrijf u nu in voor onze nieuwsbrief en blijft op de hoogte van het laatste orthomoleculaire nieuws.

Gerelateerde artikelen