Diagnostiek B12-tekort. Nieuw NHG-standpunt
Onder redactie van Dr. Gert Schuitemaker
Onder redactie van Dr. Gert Schuitemaker
2 min
Dit artikel is openbaar en gratis te lezen
Dit artikel is openbaar gesteld, zodat deze door iedereen te lezen is. Om onbeperkt ook alle andere betaalde artikelen te kunnen lezen, neem dan via onderstaande knop een abonnement.
Artikel uit ORTHOmoleculair Magazine nr.6, 2014 [3 pagina’s]
Slechts ogenschijnlijke verbetering
Steeds vaker krijgen huisartsen te maken met patiënten die vragen hebben over ‘hun vitamine B12’. Een tekort is als diagnose moeilijk vast te stellen en wordt vaak gemist. Reden voor het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG) om een nieuw standpunt hierover naar buiten te brengen. Dit is gepubliceerd in Huisarts & Wetenschap van het NHG.
De diagnostiek van een vitamine B12-tekort is niet eenvoudig. Vitamine B12 is in het bloed gebonden aan twee verschillende eiwitten: transcobalamine en haptocorrine. Alleen de binding aan transcobalamine is functioneel en leidt tot opname in de lichaamscellen. Maar er wordt slechts 30 procent van de vitamine gebonden aan transcobalamine. Bepaling van de concentratie in het bloedserum of -plasma, waarbij vitamine B12 gebonden aan transcobalamine én haptocorrine wordt gemeten, geeft dus een vertekend beeld en zegt uiteindelijk weinig over de concentratie van de vitamine ín de lichaamscellen.
Plasma-B12, methylmalonzuur en homocysteïne
Schrijf u nu in voor onze nieuwsbrief en blijft op de hoogte van het laatste orthomoleculaire nieuws.