Homocysteïne: risicofactor hartinfarct

Onderzoek toont aan dat mensen die aan een hartinfarct overlijden vaak een hoog homocysteïnegehalte in hun bloed hebben en te weinig vitamine B6, B12 en foliumzuur. Deze B-vitaminen zijn belangrijk bij het omzetten van het homocysteïne in een minder gevaarlijke vorm. De Wageningse onderzoekster Petra Verhoef bepaalde in het Amerikaanse Boston de concentratie homocysteïne bij 130 patiënten die net een eerste hartinfarct hadden gehad en vergeleek deze met die van 118 controlepersonen. Acht weken na ontslag uit het ziekenhuis werd bloed afgenomen en werd informatie verzameld omtrent het voedings- en leefpatroon. Het homocysteïnegehalte in het bloed bleek gemiddeld 11% hoger te zijn in de patiëntengroep ten opzichte van de controlegroep. De concentratie van vitamine B6 en van foliumzuur waren zowel in de voeding als in het bloed lager in de patiëntengroep. Naarmate zij minder van deze vitaminen in het bloed hadden, steeg het risico op een hartinfarct. Dit effect was onafhankelijk van andere risicofactoren. Er werden geen verschillen gevonden voor het vitamine B12-gehalte in het bloed, hoewel bij degenen die een hartinfarct hadden gehad wel stoffen werden aangetroffen die wijzen op een vitamine B12-tekort.