Inflammaging bij muizen

Jonge muizen die de darmflora van oude soortgenoten krijgen, vertonen vroegtijdig tekenen van veroudering. Er treedt laaggradige, chronische inflammatie op die geassocieerd is met veroudering en bekend staat met de term ‘inflammaging’. Het experiment werd uitgevoerd door wetenschappers van het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG). Jonge muizen zonder darmflora kregen het microbioom van oude soortgenoten. Vier weken na toediening werd de immuunrespons in de milt, lymfeknopen en het weefsel van de dunne darm onderzocht. Tevens werd de samenstelling van de darmflora van de muizen geanalyseerd. Na transplantatie van het microbioom bleek dat ook bij de jonge muizen 'inflammaging' (chronische ontsteking die mogelijk bijdraagt aan veroudering) en een veranderde immuunrespons optraden. Analyse van de darmflora toonde dat enkele darmbacteriën verantwoordelijk waren hiervoor. Inflammaging ging gepaard met een lage concentratie van Akkermansiabacteriën en een groter aandeel van TM7-bacteriën en Proteobacteriën. In eerdere studies werden deze laatste twee bacteriën reeds in verband gebracht met een verhoogde darmpermeabiliteit en inflammatoire darmaandoeningen. Transplantatie van het microbioom leidde bij de jonge muizen inderdaad tot een verhoogde darmpermeabiliteit. Er trad inflammatie van de dunne darm op die gepaard ging met een verhoogde lekkage van bacteriële bestanddelen in de bloedcirculatie. Bovendien werd een toegenomen activering van T-cellen gezien. De resultaten van het experiment suggereren dat bepaalde darmbacteriën in het microbioom van oude muizen verantwoordelijk zijn voor een veranderde immuunrespons en voor inflammaging. In vervolgstudies moet onderzocht worden of beïnvloeding van het microbioom het proces van inflammaging kan vertragen.