Metabolomics: vlees of vleesvervanger

Hoewel de naam anders doet vermoeden, is een plantaardige vleesvervanger geen volwaardig alternatief voor een verse biefstuk. Daarvoor verschilt de nutritionele waarde te veel. Wetenschappers selecteerden achttien populaire vleesvervangers en vergeleken de metabolieten hiervan met die van achttien biefstukken van gras-gevoede runderen. De portiegroottes waren vergelijkbaar met een gewicht van 113 gram en ook het vetgehalte was vergelijkbaar (14 gram per portie). De wetenschappers maakten hiervoor gebruik van ‘metabolomics’, een onderzoekstechniek waarmee de metabolietsamenstelling wordt bepaald. Metabolieten bepalen veel eigenschappen van voedingsstoffen zoals de kleur, geur en voedingswaarden. Zo is het een goede afspiegeling van de samenstelling van een voedingsproduct. De analyse toonde dat de metabolietsamenstelling van vleesvervangers en de biefstukken voor maar 10% met elkaar overeenkwam. Dus 90% van de metabolietsamenstelling verschilde tussen de vleesvervangers en echt rundvlees. In de biefstuk werden 22 metabolieten gevonden die niet aanwezig waren in de vleesvervangende producten. Ook waren de concentraties van 51 metabolieten hoger dan bij de vleesvervangers. Voedingsstoffen zoals de omega 3-vetzuur docosahexaeenzuur (DHA), vitamine B3, glucosamine en bepaalde antioxidanten waren exclusief aanwezig in het rundvlees. Andersom waren in de plantaardige vleesvervangers 31 metabolieten aanwezig die niet aangetroffen werden in een biefstuk. Ook waren de concentraties van 67 metabolieten hoger in de vleesvervangende producten. In de vleesvervangers werden vitamine C, fytosterolen en specifieke antioxidanten gezien die niet aangetroffen werden in het rundvlees. De grote verschillen in metabolieten - en daarmee voedingsstoffen - tussen vleesvervangers en rundvlees suggereren dat de producten niet uitwisselbaar, maar eventueel wel aanvullend kunnen zijn.