Rol voor calcium bij C. difficile-infectie

Wetenschappers van de University of Michigan Medical School en de Food and Drug Administration kunnen verklaren waarom de ene persoon vatbaarder is voor een infectie met de bacterie Clostridium difficile (C. difficile) dan de andere. Een infectie met C. difficile kan leiden tot darmklachten zoals diarree. Een infectie treedt veelvuldig op in ziekenhuizen waar patiënten na behandeling met een breedspectrum antibioticum besmet raken met de sporen van deze bacterie. Deze sporen moeten eerst ‘ontkiemen’ alvorens ze metabool actief worden. De wetenschappers ontdekten bij muizen dat het ontkiemen van de sporen plaatsvindt in de dunne darm wanneer de sporen in aanraking komen met galzouten én met calcium. Het bleek dat muizen zonder calcium in hun darm met 90% significant minder kans hadden op een C. difficile infectie. De bevindingen kunnen verklaren waarom bepaalde patiënten extra vatbaar zijn voor een C. difficile-infectie. Het betreft patiënten waarbij de darm grotere hoeveelheden calcium bevat. Dit kan een gevolg zijn van het gebruik van bepaalde medicijnen zoals maagzuurremmers, ouderen die extra calcium suppleren ter preventie van osteoporose, personen met de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa waarbij de opname van calcium in de darm verstoord is en personen met een vitamine D-tekort. Van deze laatste groep is aangetoond dat hun risico van een C. difficile-infectie vijfmaal zo hoog is, doordat een tekort aan vitamine D leidt tot een verstoorde reabsorptie van calcium door de darmwand en er dus een excessieve hoeveelheid calcium in de darm achterblijft. Mogelijk kan beïnvloeding van de calciumconcentratie in de darm in de toekomst leiden tot een effectieve bestrijding van een infectie met C. difficile.