Per 48 uur kun je als gast 2 artikelen gratis lezen; dit is gratis artikel 1 van 2.
Neem een digitaal abonnement of
Inloggen als abonnee
Leukemiecellen fungeren als het ware als parasieten. De cellen wedijveren met gezonde cellen voor wat betreft hun energie. Dit blijkt uit onderzoek van wetenschappers van de University of Colorado.
In een model met humane leukemiecellen vonden wetenschappers dat maligne cellen de normale
fysiologie beïnvloeden teneinde de beschikbaarheid van
glucose voor zichzelf te verhogen. Leukemiecellen doen dit via twee mechanismen die ook bij diabetes type-2 een rol spelen. Enerzijds door de
insulinegevoeligheid van lichaamscellen te verminderen en anderzijds door de
glucosespiegel in het bloed te verhogen.
De tumorcellen blijken de productie van de
proteïne IGFBP1 door vetcellen te stimuleren. Dit
eiwit maakt lichaamscellen minder gevoelig voor
insuline. Hierdoor vermindert de glucoseopname door gezonde cellen en wordt de glucosespiegel in het bloed hoger. Het andere mechanisme verloopt via de
darmflora. Het blijkt dat muizen met
leukemie een gebrek hebben aan Bacteroidesbacteriën. Een gebrek hieraan gaat gepaard met een tekort aan incretines. Deze darmhormonen verlagen de glucosespiegel na de maaltijden. Door leukemie worden incretines geïnactiveerd waardoor de glucosespiegel hoger wordt en er meer glucose beschikbaar is voor de tumorcellen. Tenslotte verminderen leukemiecellen de werking van
serotonine. Serotonine is van belang voor de productie van insuline door de
alvleesklier. Een verminderde serotoninewerking heeft dus eveneens een hogere glucosespiegel tot gevolg.
De bevindingen van de wetenschappers leiden mogelijk tot nieuwe behandelstrategieën. In ieder geval zagen ze bij muizen met leukemie dat toediening van serotonine en tributyrine (een vetzuur in
boter dat het korteketenvetzuur butyraat bevat) de tumorgroei kon remmen.