Vitamine E en longcapaciteit

Een hoge serumconcentratie van gammatocoferol (>10 μM) is geassocieerd met een verminderde longcapaciteit, terwijl een hoge concentratie van alfatocoferol - de meest voorkomende vorm van vitamine E - juist geassocieerd is met een betere capaciteit.

Er werden gegevens gebruikt van 4526 jongeren die deelnamen aan de Coronary Artery Risk Development in Young Adults (CARDIA) studie. Bij aanvang en na vijf, tien en twintig jaar werden longfunctieonderzoeken (spirometrie) uitgevoerd. Tevens werden bij aanvang en na zeven en vijftien jaar de serumconcentraties van tocoferolen bepaald.

Een hoge concentratie gammatocoferol was gerelateerd aan een significant slechtere longfunctie  zoals bleek uit een verminderde FEV1 en FVC. De FEV1 is een maat voor de maximaal uit te ademen hoeveelheid lucht binnen één seconde. Met de FVC (Geforceerde vitale capaciteit) wordt de verandering in het volume van de longen aangeduid tussen een maximale in- en uitademing.

Een hoge concentratie alfatocoferol liet juist een tegenovergesteld effect zien. Personen met een lage serumconcentratie van alfatocoferol en een verhoogde concentratie gammatocoferol hadden een significant lagere FEV1. Dit gold voor deelnemers van zowel blanke als zwarte afkomst. Daarentegen werd bij deelnemers van zwarte komaf met een lage concentratie gammatocoferol en een hoge serumspiegel alfatocoferol een significant betere FEV1-waarde gezien. Een serumspiegel van meer dan 10 μM gammatocoferol leidde bij volwassenen tot een afname van de FEV1 en FVC tussen 175 en 545 ml.

Uit de resultaten van laboratorium- en dierstudies blijkt reeds dat gammatocoferol inflammatie in het longweefsel promoot, evenals hyperreactiviteit van de luchtwegen. Daarentegen heeft alfatocoferol juist een beschermend effect op het longweefsel.