Bètacaroteen, vitamine C, vitamine E en oxidatie van LDL-cholesterol

Onder redactie van Dr. Gert Schuitemaker Gert Schuitemaker

Onder redactie van Dr. Gert Schuitemaker

3 min

Per 48 uur kun je als gast 2 artikelen gratis lezen; dit is gratis artikel 1 van 2.

Neem een digitaal abonnement  of Inloggen als abonnee
Acht proefpersonen kregen gedurende 3 maanden 16 milligram bètacaroteen per dag en vervolgens gedurende 3 maanden bètacaroteen plus vitamine E (1600 milligram per dag). Tenslotte kregen zij gedurende 3 maanden bètacaroteen plus vitamine E plus vitamine C (2 milligram per dag). In een tweede fase van de studie werd gestopt met de vitamine C- en bètacaroteentoediening. De proefpersonen namen gedurende 5 maanden slechts vitamine E in. Het bètacaroteengehalte in het LDL steeg bijna tot het twintigvoudige, maar de gevoeligheid van LDL voor oxydatie veranderde hier niet door. Het vitamine E-gehalte in het LDL steeg bijna 2,5 maal en verminderde de oxidatie van het LDL met 30 tot 40 procent. Tijdens de vitamine C-suppletie periode stegen het vitamine E- en bètacaroteenniveau in het bloedplasma, maar in het LDL steeg alleen het bètacaroteen-gehalte. De oxidatie-gevoeligheid van het LDL nam in deze periode niet verder af. In de tweede fase van de studie, waarin alleen vitamine E werd ingenomen, nam de gevoeligheid voor oxydatie met 50 procent af. Als maat hiervoor werden gebruikt: de hoeveelheid thiobarbituraatzuur-reactieve-verbindingen, geconjugeerde diënen, de vetperoxidevorming en de macrofaag-afbraak. De auteurs concluderen dat lange-termijnsuppletie van uitsluitend vitamine E de bescherming van het LDL tegen oxidatie kan doen toenemen. Vitamine C verhoogt het niveau van zowel bètacaroteen als vitamine E, maar dit leidt waarschijnlijk niet direct tot bescherming van het LDL tegen oxidatie. Mogelijk verschaffen deze vitamines wel een verhoogde antioxidant bescherming via andere mechanismen. De auteurs vinden dat er voldoende reden is om vitamine E, bètacaroteen en vitamine C in inleidende klinische onderzoeken te gebruiken om de antioxidant hypothese van LDL-oxydatie in artherosclerose te toetsen. Als er een beschermend effect tegen hart- en vaatziekte wordt waargenomen, kan het zijn dat de bescherming die deze stoffen bieden op verschillende principes berust. Via afzonderlijke klinische tests zou het werkingsmechanisme van elke individuele stof vervolgens opgehelderd moeten worden.

Schrijf u nu in voor onze nieuwsbrief en blijft op de hoogte van het laatste orthomoleculaire nieuws.

Gerelateerde artikelen