Commentaar magnesiuminfuus bij hartinfarct

In een artikel van de redactie van The Lancet wordt nader ingegaan op de toediening van magnesiumsulfaat, zoals o.a. uitgevoerd in LIMIT-2. Het tijdstip van de eerste toediening kan kritisch zijn. Dit is vooral van belang voordat met ontstollingstherapie wordt begonnen. De auteur meent dat er omstandigheden kunnen zijn om (vroegtijdige) toediening van magnesium bij hartinfarct niet uit te voeren. Namelijk in geval van te lage bloeddruk, bradycardie of atrioventriculair block. Ook patienten met naar verwachting hoge magnesiumspiegels in het bloed als gevolg van magnesiumsuppletie, bij gebruik van magnesiumhoudende maagzuurbinders of bij chronische nieraandoeningen, moet vroegtijdige magnesiumtoediening achterwege blijven. In deze gevallen moet eerst aspirine worden gegeven, gevolgd door magnesium en dan heparine. Deze maatregelen tesamen helpen de stollingsbevorderende bijwerkingen van TPA of streptokinase te beperken. Tenslotte is toediening van een 6,5 milligrams tablet captopril geindiceerd. Bij toestand van verlaagde bloeddruk en ademhalingsdepressie moet men voorzichtig zijn met het geven van morfine. Resterende tachycardie en verlaagde bloeddruk moeten met bètablokkers bestreden worden, behalve bij patiënten met hart blokkerende astma. Calciumantagonisten zijn van weinig nut en lidocaïne zou gereserveerd moeten zijn voor patiënten met ventriculaire tachycardie of toenemende ventriculaire coupletten of multifocale hartslagafwijkingen in de eerste 24 uur. Tenslotte ziet de auteur geen bezwaar in de toediening van magnesium tijdens de wachtperiode, voorafgaand aan catheterisatie.