Generaties - diabetes door ondervoeding

Ondervoeding leidt bij opeenvolgende generaties tot metabole stoornissen en verhoogt aanzienlijk de kans op obesitas en diabetes. Het Australische onderzoeksteam bestudeerde gedurende twaalf jaar meerdere generaties ratten. In de experimentele groep hadden de ratten gedurende vijftig generaties te kampen met chronische ondervoeding. De laatste twee generaties kregen echter normale voeding. Hiermee werd een situatie nagebootst die te vergelijken is met ontwikkelende landen waar de inwoners vaak vele generaties lang te kampen hadden met ondervoeding, terwijl de huidige generaties wel beschikken over een ruim voedselaanbod. In de controlegroep kregen de ratten gedurende 52 generaties een normaal voedselaanbod. Het bleek dat chronische ondervoeding bij alle opeenvolgende generaties leidde tot een epigenetisch profiel waarbij de beschikbare energie direct werd opgeslagen als vet en het risico van obesitas, diabetes en hart- en vaataandoeningen zodoende vergrootte. De beschikbaarheid van een normaal voedselaanbod leidde niet tot correctie van deze epigenetische predispositie. De kans op diabetes was bij het nageslacht van ondervoede ratten met acht keer aanzienlijk groter dan bij het nageslacht van ratten die normale voeding kregen. Ondervoedde ratten hadden daarnaast een verhoogde insuline- en homocysteïnespiegel en hogere concentraties leptine en endotoxinen in het bloed. Tevens werden lagere bloedconcentraties van adiponectine, vitamine B12 en foliumzuur aangetroffen. De metabole stoornissen als gevolg van ondervoeding kunnen niet gecorrigeerd worden door een normaal voedselaanbod. De resultaten kunnen de huidige diabetesepidemie in ontwikkelende landen verklaren.