Luteïne effectief bij laaggradige ontsteking

Luteïne gaat chronische inflammatie tegen bij personen met angina pectoris. Aan de studie namen 134 patiënten met angina pectoris en 59 personen met een acuut myocardinfarct deel. Bij de deelnemers werden in het bloed de concentraties bepaald van luteïne, zeaxanthine, bèta-cryptoxanthine, lycopeen, alfa- en bètacaroteen en de inflammatoire cytokine IL-6. Bij 42 proefpersonen werden deze concentraties opnieuw bepaald drie maanden na een coronaire ingreep. Daarnaast werd een ex-vivo experiment uitgevoerd waarbij zogenaamde Perifere Bloed Mononucleaire Cellen (PBMC’s) gedurende 24 uur behandeld werden met luteïne in een concentratie van 1, 5 en 25 µM gevolgd door 24 uur incubatie met fosfolipiden. Bij patiënten met angina pectoris werd een significant verband gezien tussen de IL-6 concentratie en de hoeveelheid luteïne en zeaxanthine in het bloed. Dit effect werd niet gezien bij personen met een acuut hartinfarct waarbij veelal sprake is van acute inflammatie in tegenstelling tot chronische inflammatie bij angina pectoris.  Hoe hoger de concentraties van deze carotenoïden, hoe lager de concentratie IL-6. Uit het experiment bleek dat de PBMC’s luteïne opnamen op een dosis- en tijdsafhankelijke manier. De behandeling met luteïne leidde ertoe dat fosfolipiden op een dosisafhankelijke wijze de secretie van IL-6, Il-1beta en TNF significant verminderden. Hetzelfde gold voor de mRNA expressie van deze ontstekingsstoffen. De resultaten tonen dat luteïne mogelijk chronische ontstekingsreacties kan verminderen bij personen met angina pectoris . Het blijkt dat de carotenoïde wordt opgenomen in PBMC’s, een type immuuncellen.