Nieuwe inzichten vitamine E-absorptie

Voor de absorptie van alfatocoferol (vitamine E) is niet per se gelijktijdige consumptie van vet noodzakelijk, ondanks dat het een vetoplosbare vitamine is. In het experiment werd vitamine E oraal en intraveneus toegediend aan gezonde vrouwen in een leeftijd van 18 tot 40 jaar. Om het proces van fractionele absorptie in het lichaam te volgen werd de vitamine gebonden aan een stabiel isotoop van waterstof (deuterium). Middels deze methode is het mogelijk om de behoefte aan een nutriënt in te schatten waarmee een optimaal niveau in het lichaam kan worden gehandhaafd. De proefpersonen kregen de vitamine in combinatie met een vloeibare maaltijd van 600 kcal met 0% of 40% vet of zonder een maaltijd. Opvallend was dat orale inname van vitamine E in combinatie met een vetrijke maaltijd leidde tot een significant lagere absorptie van de vitamine dan gecombineerd met een vetarme maaltijd (55% versus 64% absorptie). Tevens bleek dat het overslaan van een maaltijd geen significante invloed had op de absorptie van de vitamine. Vasten leidde wel tot een wat tragere absorptie, maar het absorptiepercentage van gemiddeld 56% was vergelijkbaar met de absorptie bij een vetrijke maaltijd. De vitamine werd opgenomen in de darmcellen en wachtte daar tot de volgende maaltijd, ook al was deze twaalf uur later. Vervolgens werd de vitamine opgenomen in chylomicronen, die vetdeeltjes uit de darm via de lymfe en het bloed transporteren naar de rest van het lichaam. Intraveneuze toediening van vitamine E in een vethoudende emulsie leidde tot een zeer snelle opname van de vitamine. Binnen tien minuten was de vitamine ook niet meer aanwezig in het bloed. In tegenstelling tot eerdere inzichten blijkt de absorptie van vitamine E niet te worden beïnvloed door de aanwezigheid van vetten en blijkt ook vasten geen invloed te hebben op de opname van de vitamine.