Ondervoeding: nog altijd onderbelicht

Ondervoeding bij ouderen is nog altijd een onderbelicht thema. Dit blijkt uit een internationaal overzichtsartikel in de Lancet.

Op verzoek van de Lancet schreef Emiel Hoogendijk, onderzoeker aan het Amsterdam UMC, samen met internationale collega’s een literatuuronderzoek over ondervoeding bij ouderen. 

Maar liefst één op de vier ouderen heeft risico op ondervoeding. Van ondervoeding is sprake als er onbedoeld gewichtsverlies is. Dit komt door een te lage inname van voedsel en/of een te lage intake van noodzakelijk voedingsstoffen zoals eiwitten. Ouderen zijn kwetsbaar voor ondervoeding. Dit heeft te maken met de leeftijdsgebonden fysiologische achteruitgang, een verminderde toegang tot voedzaam voedsel en co-morbiditeit. De verwachting is dat de groep ondervoede ouderen nog groter zal worden door de toenemende wereldwijde voedselonzekerheid als gevolg van klimaatverandering, pandemieën en oorlog. Een onderzoek in de coronaperiode toonde bijvoorbeeld aan dat 10% tot 15% van de ouderen slechter at of maaltijden oversloeg. Vooral alleenstaanden en ouderen die weinig mobiel zijn lopen een verhoogd risico op ondervoeding. In Nederland verblijven de meeste ondervoede ouderen in zorginstellingen of ziekenhuizen, ondanks een adequate screening op ondervoeding. Dit komt doordat na de screening vaak onvoldoende actie wordt ondernomen. Dit kan komen doordat er andere medische prioriteiten zijn of door een gebrekkige opvolging, bijvoorbeeld als een patiënt naar huis wordt ontslagen. 

Een kwart van de ouderen is ondervoed, ook in Nederland, zo blijkt uit de publicatie. Er dient meer aandacht te komen voor ondervoeding en de gevolgen ervan.