Postprandiale bloedglucose risico leververvetting

Verhoogde postprandiale (na de maaltijden) bloedglucosespiegels zijn een risicofactor voor de progressie van niet-alcoholische leververvetting (NAFLD). 

Voor het onderzoek werden drie verschillende groepen personen met NAFLD gevolgd. De eerste groep betrof 618 personen met (pre)diabetes. De tweede groep betrof 255 patiënten met (pre)diabetes die een leverbioptie kregen en de laatste groep bestond uit NAFLD-patiënten zonder diabetes die gedurende een periode van vier jaar werd gevolgd. Bij patiënten met een leverbioptie werd de ernst van leververvetting beoordeeld aan de hand van de mate van fibrose van de lever. Bij de overige deelnemers werd aan de hand van een vragenlijst de mate van leververvetting bepaald. 

Er werd een significant verband gevonden tussen de postprandiale glucosespiegels en de mate van leververvetting in alle drie populaties. Tevens bleek uit de follow-up studie dat veranderingen in de postprandiale glucosewaarden significant verband hielden met veranderingen van de mate van leverfibrose. Daarentegen waren de nuchtere glucosespiegels en het HbA1c (gemiddelde glucosespiegels) niet geassocieerd met de mate van NAFLD.

Verhoogde postprandiale bloedglucosespiegels zijn een onafhankelijke risicofactor voor de progressie van NAFLD.