Selenium bij ziekte van Hashimoto

Toevoeging van het voor de schildklier onmisbare spoorelement selenium beperkt bij patiënten met de ziekte van Hashimoto de vorming van de TPO-antilichamen (thyroid peroxidase antibodies).
Het gaat om een autoimmune ontstekingsziekte van de schildklier, ook wel autoimmune thyroïditis genaamd. Er worden antilichamen tegen het eigen schildklierweefsel gevormd. Het is de meest voorkomende autoimmuunziekte. Patiënten worden doorgaans behandeld met het schildklierhormoon L-thyroxine.
In een negen maanden durende studie met 88 vrouwen met hashimoto bleek de suppletie van meer dan 100 microgram selenium per dag in de vorm van L-selenomethionine de serumconcentraties van TPO-antilichamen te kunnen verlagen. Alle vrouwen waren op thyroxinetherapie. De studie omvatte drie stadia. Gedurende de eerste fase van drie maanden kregen de vrouwen 200 microgram selenium per dag of een placebo. In de tweede fase werden doseringen van 100 en 200 microgram selenium per dag vergeleken. In de derde fase werd de inname van 200 microgram selenium voortgezet en de inname van 100 microgram van de tweede fase verhoogd naar eveneens 200 microgram selenium. Patiënten die een placebo hadden gekregen toonden geen verandering in hun TPO-antilichamen in het serum. Patiënten die achtereenvolgens 200 microgram, 100 microgram en 200 microgram selenium hadden gekregen toonden een significante verlaging van hun TPO-antilichamen. In de groep die gedurende de gehele proefperiode 200 mcg selenium per dag had genomen waren de TPO-antilichamen onveranderd gebleven.
De onderzoekers concludeerden dat selenium in de vorm van L-selenomethionine de TPO-antilichamen bij patiënten met de ziekte van Hashimoto kan verlagen, maar dat de doses hoger moeten zijn dan 100 mcg per dag. Wel moet worden opgemerkt dat het effect van de suppressie van TPO-antilichamen na verloop van tijd afzwakt.