Vanadium verbetert glucosebloedspiegel en insulineresistentie bij insuline onafhankelijke diabetes

Vanadium is een spoorelement dat normaal voorkomt in de mens. Vanadium heeft insuline-achtige eigenschappen (insulinomimetisch) en verbetert verhoogde glucosebloedspiegels bij patiënten met niet-insuline afhankelijke diabetes (NIDDM), verhoogt de glycogeensynthese in de lever en remt in de lever de nieuwvorming van glucose. De vorming van glucose in de lever en de afgifte daarvan aan het bloed (HGO: hepatic glucose output) staat normaal onder invloed van insuline. Bij insulineresistentie echter wordt de HGO niet onderdrukt en stijgt de glucosebloedspiegel. In een placebogecontroleerde proef waarin 8 NIDDM-patiënten 2 maal daags 50 mg vanadylsulfaat kregen gedurende 4 weken, resulteerde het vanadiumgebruik in een verlaging van de glucosespiegel met 20% en een vermindering van de insulineresistentie in de lever. Er werd geen significant effect waargenomen op de insulineresistentie van skeletspieren. In een andere placebogecontroleerde studie werd bekeken of vanadylsulfaat ook effect heeft bij niet-diabetische personen met overgewicht en matige insulineresistentie. Bij dit onderzoek waren 7 NIDDM-patiënten betrokken en 6 niet-diabetische personen met overgewicht. Zij kregen 2 maal daags 50 mg vanadylsulfaat gedurende 3 weken. Uit deze studie bleek dat vanadylsulfaat storingen in de insulinewerking verbetert die specifiek zijn voor NIDDM en dat deze verbetering mogelijk deels tot stand komt door toegenomen insuline gemedieerde remming van lipolyse. In tegenstelling tot het eerste onderzoek werd in dit onderzoek naast een verbeterde hepatische insulineresistentie ook verbetering van de insulineresistentie in de skeletspieren geconstateerd. Vanadylsulfaat gaf echter geen verandering in de insulineresistentie bij de niet-diabetische personen.