Alfaliponzuur reguleert enzymreacties in het bloed bij ouderdomsdiabetes

De lichaamseigen stof alfaliponzuur of thioctinezuur speelt een voorname rol in de glucosestofwisseling en is betrokken bij de omzetting en vorming van de stoffen pyruvaat en lactaat. Diverse enzymen in dit deel van de energiestofwisseling zijn afhankelijk van alfaliponzuur. Bij patiënten met ouderdomsdiabetes worden afwijkingen gevonden in insuline-, glucose-, pyruvaat en lactaatconcentraties. Deze afwijkingen zijn groter bij diabetes-2-patiënten met overgewicht. Om de effecten van alfaliponzuur op insulinegevoeligheid en glucosebenutting te bestuderen kregen groepen van elk 10 patiënten 600 mg alfaliponzuur, twee maal daags gedurende vier weken. De groepen bestonden uit respectievelijk gezonde slanke en gezette personen ter controle en uit slanke en gezette diabetespatiënten. De deelnemers kregen aan het begin en na vier weken alfaliponzuurbehandeling nuchter 75 gram glucose via de mond als glucosetolerantietest. In verloop van 120 minuten met intervallen van 30 minuten, werden glucose, insuline, pyruvaat en lactaat gemeten. De lactaat- en pyruvaatconcentraties waren bij de diabetes-2-patiënten duidelijk verhoogd. Bij de dikkere diabetes-2-patiënten werd een verdubbeling van de lactaat- en pyruvaatconcentraties in het serum gemeten. Behandeling met alfaliponzuur had significante veranderingen van glucosebenutting in beide groepen patiënten tot gevolg. Voor de slanke patiënten van 1,28 naar 1,93 en voor de gezette patiënten van 1,07 naar 1,53 x 10-2 eenheden glucose per minuut. De lactaat- en pyruvaatconcentraties waren na de alfaliponzuurbehandeling met gemiddeld 45 procent in beide groepen patiënten gedaald. Behandeling met alfaliponzuur verbetert de glucosebenutting bij diabetes.