Antioxidanten en kanker

Om in te schatten of antioxidanten het risico van kanker kunnen verminderen werd de epidemiologische literatuur van 1985 tot 1993 over dit verband bestudeerd. Gekeken werd naar de relatie carotenoïden, vitamine C en E en zes vormen van kanker, namelijk longkanker, kanker in de mondholte, in de keelholte of in het strottehoofd, baarmoederhalskanker, colonkanker, borstkanker en prostaatkanker. In dit onderzoek beperkte men zich tot studies naar inname via het dieet of serum nutriënt studies die voldeden aan van te voren vastgestelde methodologische standaarden. Of de resultaten als ondersteunend voor een causaal verband beoordeeld werden hing af van de consistentie van het resultaat, van de sterkte van het verband en of er sprake was van een dosisafhankelijke relatie. De gegevens omtrent carotenoïden en longkanker waren het meest consistent. Bescherming van carotenoïden tegen longkanker werd aangetoond in vier van de acht dieetstudies en in vijf van de zes serumstudies. In twee van de zes dieetstudies vond men een zwakker verband tussen de bescherming van vitamine C tegen longkanker en in drie van de vier serumstudies tussen de bescherming van vitamine E tegen longkanker. Carotenoïden beschermden in drie van de vier dieetstudies tegen kanker van de mondholte, van de keelholte of van het strottenhoofd en vitamine C in vier van de vijf studies. Vitamine C beschermde in vier van de vijf onderzoeken tegen baarmoederhalskanker en carotenoïden in twee van de vijf onderzoeken. Er kon geen beschermend effect worden aangetoond van deze vitaminen tegen colonkanker, borstkanker en prostaatkanker. Om meer definitieve conclusies te kunnen trekken over de bescherming van antioxidanten tegen kanker worden de resultaten afgewacht van onderzoeken die op dit moment nog aan de gang zijn.