Arginine bij raynoud's syndroom

Aan twaalf patiënten met raynoud's syndroom werd twee maal daags 4 gram l-arginine HCl verstrekt. De patiënten varieerden in leeftijd van 18 tot 62 jaar en hadden voor zover bekend geen aandoeningen zoals arteriële hypertensie of nieruitval. In het plasma werd als parameter het niveaus van de weefseltype plasminogeen activator bepaald. Bij de beoordeling werd de hand van de patiënt eerst verwarmd, hetgeen resulteerde in vasodilatatie bij alle patiënten. Verwarming na de verstrekking van arginine produceerde een verdere toename van de pulsering in de vingers, welke overigens alleen significant was bij patiënten met systemische sclerose. Bij deze laatste patiënten, maar niet bij hen die primair raynoud's syndroom hadden, resulteerde het wassen van de handen in vaatverwijding in de vingers na de argininebehandeling. De plasmaspiegels voor t-PA steeg na de therapie significant bij de secundaire patiënten in vergelijking met de periode voor de behandeling. Bij de primaire patiënten werd dit verschil niet waargeno­men. De auteurs kunnen geen verklaring geven voor de onverwachte werking van arginine op de vaatverwijding in de vingers bij systemische sclerose na afkoelen van de handen. De effecten kunnen samenhangen met een verschijnsel, dat te maken heeft met het endotheel. Bij patiënten met systemische sclerose, maar niet bij patiënten met primair raynoud's syndroom, is sprake van endotheelbeschadiging. Arginine zou niet effectief kunnen zijn in het ontspannen van normaal vasculair weefsel omdat hoge endotheliale niveaus van dit precursor aminozuur aanwezig kunnen zijn, wat de vorming van stikstofoxyde uit arginine als limiterende stap zou voorkomen. De limitering zou alleen onder condities van uitputting aan arginine in de endotheelcellen het geval zijn, of bij onvoldoende aanwezigheid van het enzym dat betrokken is bij de vorming van stikstofoxyde uit arginine. Weefsel t-PA-niveaus waren ver­hoogd na de behandeling met arginine. Dit duidt op een endotheeleffect voor arginine. Er werd geen poging gedaan te onderzoeken of arginine een gunstige invloed had op het raynoud's syndroom in de zomermaanden, wanneer de patiënten symptoomvrij zijn. Meer onderzoek is nodig om te bepalen of arginine een rol speelt in de behandeling van patiënten die een beschadigd endotheel hebben en lijden aan secundair raynoud's syndroom.