De ziekte van Raynaud, visolie en choline

Onder redactie van Dr. Gert Schuitemaker Gert Schuitemaker

Onder redactie van Dr. Gert Schuitemaker

6 min

Per 48 uur kun je als gast 2 artikelen gratis lezen; dit is gratis artikel 1 van 2.

Neem een digitaal abonnement  of Inloggen als abonnee
In dit artikel worden twee casussen besproken van twee kinderen met neuronale ontwikkelingsstoornissen. Het ene kind vertoonde respons op choline en eicosapentaeenzuur, terwijl het tweede kind alleen reageerde op choline. De eerste was een jongen, de helft van een tweeling. Toen hij vier jaar was ontdekte men dat hij leerproblemen had. Ook had hij aandachtsproblemen, was hij emotioneel instabiel en sociaal geïsoleerd, smeerde hij feces en had hij vinger flapping. Hij was achter met leren en spreken, had problemen met de fijne en grove motoriek, had linker hemihypertrofie, een lichte linker hemiparese en bilaterale clonus. Het kind had ook lage Apgar-scores. Als een jong kind had hij meerdere oorontstekingen gehad zonder gehoorverlies. Op vierjarige leeftijd werd hem dagelijks 2400 milligram van een dikke olie-vorm lecithine voorgeschreven. Dit werd echter niet volgehouden. Toen hij vijf jaar was kreeg hij dagelijks een halve theelepel (ongeveer 500 milligram) choline, wat langzaam werd opgevoerd tot anderhalve theelepel (ongeveer 1500 milligram) twee maal per dag. Twee maanden na het begin van de choline-toediening stopte het feces smeren, werd hij emotioneel stabieler en verbeterde zijn Conner-score. Omdat hij cyanotische vingers en tenen kreeg bij blootstelling aan koude, kreeg hij een visolieconcentraat voor de ziekte van Raynaud. Op zesjarige leeftijd was zijn Conner-score verbeterd, evenals de hyperactiviteit-score. Zijn zelfwaardering en socialisatie verbeterden en zijn geheugen bleef vooruitgaan. Zijn moeder zei dat, tijdens vakanties, wanneer hij geen choline kreeg, er regressie van de symptomen optrad. Zijn broer bleek onlangs ook leerproblemen te hebben. Hij heeft een verminderde functie van de rechter hemisfeer met auditieve verwerkingsproblemen en een slechte controle over de fijne motoriek. Hij is nu twee maanden met choline behandeld en zijn vermogen om woorden te spellen is verbeterd. De tweede casus is een zeven-jarig meisje met een geschiedenis met groeiachterstand, spraakproblemen, vertraagde taal-ontwikkeling, en problemen met de fijne en de grove motoriek. Zij werd angstig, huilde snel en hing erg aan haar moeder. Zij was een premature baby en had slechts twee maanden borstvoeding gehad voordat zij volledig flessemelk kreeg. Vanaf de achtste maand kreeg zij vast voedsel. Haar gedrag werd moeilijker toen zij 2,5 jaar was en haar zusje geboren werd. Als vierjarige had zij een gemiddelde intelligentie met auditieve geheugenstoornissen, problemen met woorden en expressieve vocabulaire deficiënties. Zij was achter in de persoonlijke sociale ontwikkeling, de fijne en grove motoriek en taal. Vanaf haar vierde jaar kreeg zij dagelijks eerst 500 milligram choline, later oplopend tot 1000 milligram per dag. Omdat haar haar een vissegeur kreeg, werd de dosering gereduceerd tot alleen de werkdagen. Na zes maanden verbeterde haar Conner-score, en haar moeder merkte op dat zij meer verbaal, extroverter, speelser en onafhankelijker was. Zomers werd de choline-suppletie gestopt en verergerden de problemen. Als vijfjarige ging zij naar school zonder choline en werd zij steeds nerveuzer, bang voor klasgenoten en sneller afgeleid. Zij kreeg toen opnieuw choline in dezelfde dosis en binnen één maand verbeterden haar gedrag en haar leren. Zowel haar Conner-score als de hyperactiviteit verbeterden. Haar fijne en grove motoriek verbeterden zodanig dat geen fysiotherapie meer nodig was. Op zevenjarige leeftijd maakte zij de vorderingen die bij haar leeftijd passen. Het is interessant dat beide patiënten baat hebben bij dagelijkse doses choline van 500 tot 3000 milligram per dag, met minimale bijwerkingen. De auteurs willen niet suggereren dat choline een panacee zou zijn voor alle neuronale ontwikkelingsstoornissen, maar wel dat het een nuttige toevoeging kan zijn aan de therapie op een terrein waar slechts weinig farmacologische interventies succesvol zijn gebleken.

Schrijf u nu in voor onze nieuwsbrief en blijft op de hoogte van het laatste orthomoleculaire nieuws.

Gerelateerde artikelen