De andere kant van soja

Soja helpt hartziekten voorkomen, maar verhoogt de kans op nierstenen. Wie vatbaar is voor nierstenen van het oxalaattype doet er goed aan minder sojaproducten te eten. De boosdoener is het oxaalzuur. Dit kan niet door het lichaam verwerkt worden en wordt door de nieren uitgescheiden. Nierstenen ontstaan als het oxaalzuur in de nieren bindt met calcium. In 1996 werd ruim een miljoen mensen in de Verenigde Staten geplaagd door nierstenen, in formaat variërend van graankorrel tot golfbal. Volgens het gezondheidsinstituut wordt 10% van de bevolking ooit geconfronteerd met de pijnlijke aandoening die in sommige families meer voorkomt dan in andere. De Amerikaanse onderzoekster Linda Massey onderzocht bijna een dozijn soorten sojabonen en dertien sojaproducten zoals tofu, sojakaas en sojadrankjes. Daarin vond men hoeveelheden oxaalzuur die soms vijftig maal hoger liggen dan de 10mg per portie die geadviseerd wordt voor mensen met aanleg voor nierstenen. In een bewerkte soort sojaeiwit vond men 638 mg oxaalzuur in één portie van 85 gram. Oxaalzuur vind men ook in groenten als rabarber en spinazie, maar deze worden niet speciaal voor de gezondheid genuttigd. De meeste sojabonen en -producten worden wel bewust daarvoor gekozen. Sojameel wordt echter ook onzichtbaar verwerkt in allerlei producten, zoals hamburgers en ijs. Soja heeft nog meer kanten. De Amerikaanse Food and Drug Administration ontwikkelde een speciaal label voor voedsel met minstens 6.25 gram sojaeiwit per portie dat pretendeert hartziekten te helpen voorkomen. Verder onderzoek is nodig om sojabonen met minder oxaalzuur te vinden, of bewerkingsmethoden te ontwikkelen om de schadelijke stof te verwijderen.