Dementie, vitamine D en beweging

Er is een samenhang tussen lichamelijke activiteit en een adequate vitamine D-spiegel aan de ene kant en preventie van cognitieve achteruitgang en dementie aan de andere kant. Dit blijkt uit twee cohortstudies waarvan de resultaten bekendgemaakt werden op de International Conference on Alzheimer's Disease in Hawaï.
In de eerste studie werden gegevens geanalyseerd van 1200 deelnemers van de Framingham studie. Ze werden in 1948 geïncludeerd. In de jaren 1986-1987 werd de mate van fysieke activiteit bepaald. In de follow-up periode van 20 jaar werd bij 242 personen dementie vastgesteld waarvan bij 193 personen sprake was van de ziekte van Alzheimer. Regelmatige tot zware inspanning gaf 40% minder kans op dementie. Personen die niet regelmatig lichamelijk actief waren hadden 45% meer kans op dementie in vergelijking met actieve leeftijdgenoten. Het verband was sterker voor mannen.
De tweede studie toonde een verband aan tussen een vitamine D-tekort en een verhoogd risico van dementie. Voor de studie werden gegevens geanalyseerd van 3325 vijfenzestigplussers. Bij de proefpersonen werd de vitamine D-concentratie gemeten en vergeleken met de score op cognitieve testen. De kans op cognitieve achteruitgang was 42% hoger bij personen met een vitamine D-deficiëntie en maar liefst 394% hoger bij personen met een ernstig tekort.
Zowel fysieke inspanning als vitamine D zijn van invloed op het risico van cognitieve achteruitgang en dementie. Zeker bij ouderen is een vitamine D-tekort een veelvoorkomend probleem. De studies zijn een van de eerste waarbij het verband tussen lichamelijke inspanning, vitamine D en dementie over een lange periode werd onderzocht.