Jonge huid met methyleenblauw

Een experiment met fibroblasten (humane huidcellen) toont dat toediening van methyleenblauw veroudering van de huid tegengaat. Methyleenblauw is een kleurstof die voor het eerst bereid werd in 1876 en nadien verschillende toepassingen kent, van medicijn tegen malaria en de ziekte van Alzheimer tot het aankleuren van weefsels om bijvoorbeeld fistels op te sporen. Bovendien is methyleenblauw een antioxidant. Het experiment werd uitgevoerd met humane fibroblasten van personen met een normale huid en met de zeldzame aandoening progeria waarbij het lichaam in rap tempo verouderd. Het effect van methyleenblauw en drie andere antioxidanten waaronder N-acetylcysteïne werd getest. Tevens werd gebruik gemaakt van een driedimensionaal model van humane huidcellen om de veiligheid van de antioxidant te testen. In vergelijking met de andere antioxidanten was methyleenblauw beter in staat de proliferatie (groei) van de fibroblasten te stimuleren. Tevens werd de veroudering van de fibroblasten tegengegaan bij zowel de gezonde personen als de progeriapatiënten. Er werden minder moleculen beschadigd en de celdood nam af. Uit het driedimensionale huidmodel bleek dat methyleenblauw veilig toegepast kon worden en zelfs bij hoge concentraties geen irritaties tot gevolg had. Bovendien zorgde de antioxidant voor een beter vochtgehalte van de huid en een stevigere lederhuid (dermis). De wetenschappers ontdekten dat methyleenblauw de genexpressie van twee voorname proteïnen (elastine en collageen 2A1) stimuleert. Hoewel de toediening van methyleenblauw ter preventie van huidveroudering zich nog in de experimentele fase bevindt, zijn er al wetenschappers bezig met de ontwikkeling van cosmeticaproducten met deze antioxidant.