Lage antioxidantstatus, groter sterfterisico

Een suboptimale antioxidantenstatus is een risicofactor voor algemene sterfte en cardiovasculaire incidenten. Dit verband was onafhankelijk van risicofactoren zoals roken, overgewicht en een verhoogd cholesterolgehalte. Voor de PRIME-studie werden 9709 Ierse en Franse mannen gerekruteerd in de periode tussen 1991 en 1993. De mannen waren bij aanvang van het onderzoek in een leeftijd van 50 tot 59 jaar en hadden geen hart- of vaataandoening. In het bloed werden de concentraties van vitamine C, vitamine A (retinol), vitamine E (alfa- en gammatocoferol) en zes verschillende carotenoïden (lycopeen, alfacaroteen, bètacaroteen, bèta-cryptoxanthine, zeaxanthine en luteïne) gemeten. Tevens werd informatie verzameld over cardiovasculaire risicofactoren en leefstijl. De mannen werden gedurende een periode van tien jaar gevolgd. Tijdens de volgperiode overleden 538 deelnemers en kregen 440 mannen een cardiovasculair incident. Een hoge concentratie van alle afzonderlijke antioxidanten en carotenoïden was geassocieerd met een significant lager algeheel sterfterisico. Dit verband was alleen niet significant voor gamma-tocoferol. Er werd hierbij gecorrigeerd voor beïnvloedende factoren zoals de leeftijd, systolische bloeddruk, diabetes, BMI, cholesterol- en triglyceridengehalte, fysieke activiteiten, rookgedrag en alcoholconsumptie. Een lage antioxidantenstatus is gerelateerd aan een hoger risico op algehele sterfte en op cardiovasculaire incidenten.