Micronutriënten en neurodegeneratieve ziekten

Een inadequate hoeveelheid micronutriënten is in verband gebracht met diverse neurologische aandoeningen zoals de ziekte van Alzheimer, Parkinson, Huntington, amyotrofische laterale sclerose (ALS), multiple sclerose (MS) en epilepsie. 

Oxidatieve stress, neuro-inflammatie, veroudering, een verhoogd homocysteïnegehalte en een tekort aan sommige micronutriënten zijn de belangrijkste factoren die van invloed zijn op het ontstaan en de progressie van neurodegeneratieve ziekten. Lage concentraties van micronutriënten verminderen de activiteit van antioxidatieve enzymen. Dit kan leiden tot oxidatie van DNA, eiwitten en vetzuren en een verminderde werking van de mitochondriën waardoor er een tekort ontstaat aan energie in de vorm van ATP. Dit kan bijdragen aan het ontstaan van neurodegeneratieve aandoeningen. 

Tekorten aan micronutriënten zijn ook in verband gebracht met een veranderde darmmicrobiota. Dit heeft invloed op de regulatie van immuunreacties. Zo is van vitamine D bekend dat het de diversiteit van de darmflora aanzienlijk kan verhogen. 

Diverse studies hebben gunstige effecten aangetoond van suppletie met micronutriënten. Er is echter nog weinig bekend over een optimale suppletiedosis en -duur van de afzonderlijke vitamines en mineralen. Multivitaminesuppletie heeft de potentie een rol te spelen bij de preventie en behandeling van neurodegeneratieve ziekten, omdat bij een combinatie van vitamines meerdere signaalwegen betrokken zijn die de antioxidatieve werking kunnen versterken.