Nieuw plantaardig alternatief voor visolie?

Olie die geëxtraheerd wordt uit de zaden van ruw parelzaad (Buglossoides arvensis) is een bron van het visvetzuur EPA.

Ruw parelzaad (Buglossoides arvensis) is een plantje dat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeer zeldzaam staat en zeer sterk in aantal is afgenomen. De plant komt voor tussen het graan op matig vochtige, kalkrijke grond en komt van nature voor in Eurazië. Om de veiligheid en effectiviteit van de parelzaadolie te testen werd een studie uitgevoerd waarbij de olie vergeleken werd met lijnzaadolie. De veertig gezonde proefpersonen in de leeftijd van 18 tot 65 jaar kregen naast hun gewone voeding gedurende 28 dagen 9,1 gram olie van ruw parelzaad of van lijnzaad. De olie van ruw parelzaad is niet alleen rijk aan alfalinoleenzuur (ALA, 46%), maar bevat tevens 20% van het onbekende omega 3-vetzuur stearidonzuur (SDA). Daarnaast is de olie een bron van het omega 6-vetzuur gammalinoleenzuur (GLA) en het omega 9-vetzuur oliezuur. Lijnzaadolie bevat 59% ALA. Dit kan weliswaar omgezet worden in het omega 3-vetzuur EPA, maar deze omzetting verloopt zeer inefficiënt. Daarentegen blijkt de conversie van SDA in EPA effectiever met een omzettingspercentage dat varieert tussen 30% en 50%.

De consumptie van beide oliën bleek veilig en was niet van invloed op de lever- en nierfuncties van de deelnemers. In beide groepen werd een toename gezien van de weefselconcentraties van ALA en EPA. De EPA-concentraties in het bloedplasma en alle gemeten lichaamscellen waaronder de rode bloedcellen namen echter significant meer toe (tot viermaal meer) onder invloed van parelzaadolie in vergelijking met de lijnzaadolie.