Oestrogene stoffen uit plastics bedreigen gezondheid

Bepaalde oestrogeen werkende stoffen uit voedingsmiddelen hebben invloed op de menstruele cyclus. Deze stoffen onderdrukken de piekconcentraties van luteïniserend hormoon en van het follikelstimulerend hormoon. Voorbeeld hiervan vormen de isoflavonen uit sojaeiwit, welke mogelijk preventief werkzaam zijn bij borstkanker. Andere oestrogene stoffen kunnen schadelijk zijn, zoals bestanddelen van pesticiden, namelijk PCB's en DDT die verantwoordelijk worden gehouden voor de toename van borst- en testiskanker in de afgelopen vijftig jaar. Een ander effect, toegeschreven aan oestrogene stoffen betreft de gestage daling van het aantal levensvatbare zaadcellen in sperma. Tussen 1930 en 1990 is een daling van circa 50 procent aan levensvatbare zaadcellen in sperma opgetreden. Er zou verband kunnen bestaan met de afname van het aantal Sertolicellen in de testis, verantwoordelijk voor de spermatogenese. Bekend is dat Sertolicellen worden geremd in hun activiteit door oestrogene stoffen. Aan de Stanford Universiteit, Verenigde Staten, werd een oestrogene factor geïdentificeerd afkomstig uit plastics. Bij onderzoek naar steroïde bindende eiwitten in gistcellen was keer op keer sprake van verontreiniging door oestrogene stoffen. Tenslotte kon worden aangetoond dat van fenol afgeleide verbindingen na autoclaveren uit het veel toegepaste polycarbonaatplastic vrijkwamen. Deze stoffen, zoals nonylfenol en bisfenol-A, worden vrij algemeen aan plastics toegevoegd om ze te kunnen verwerken tot bruikbare voorwerpen, zoals laboratoriumhulpmiddelen. Dezelfde kunststoffen worden op grote schaal toegepast in de verpakking van levensmiddelen. Na gebruik belanden de kunststoffen vaak op een of andere wijze in het milieu, waarna de erin verwerkte oestrogene stoffen in het oppervlakte- of grondwater uitspoelen.