Ongezond door sociaal isolement

Een gebrek aan sociale contacten heeft een direct negatieve impact op de gezondheid. De impact is nog groter dan andere risicofactoren zoals roken en diabetes. Dit concluderen wetenschappers van de University of North Carolina.

Op basis van gegevens van vier landelijke studies onder de Amerikaanse bevolking implementeerden de wetenschappers een methode om de invloed van de sociale context (sociale integratie, sociale steun en sociale conflicten) op de gezondheid te onderzoeken. Ze onderzocht het effect van de sociale context op de CRP, bloeddruk, buikomvang en BMI in vier verschillende levensfasen; adolescenten, jongvolwassenen, volwassenen van middelbare leeftijd en ouderen.

Een hoge mate van sociale integratie ging gepaard met een lager risico van fysiologische problemen op een dosisafhankelijke manier. Zo was de CRP-waarde van adolescenten en volwassenen tot gemiddeld 25% significant lager bij een hoge mate van sociale integratie. Bij ouderen werd een reductie tot 40% gezien. De kans op hypertensie nam bij volwassenen en ouderen af met respectievelijk 13% en 54% bij een goede sociale integratie. Ook was er in alle leeftijdfasen een duidelijk lager risico van obesitas bij voldoende sociale contacten. Daarentegen ging een tekort aan sociale contacten gepaard met een significant verhoogd risico van fysiologische verstoringen in alle levensfasen. Zo bleek een sociaal isolement bij adolescenten gepaard te gaan met een significant verhoogde kans op ontstekingsreacties. Het effect was vergelijkbaar met dat van een sedentaire leefstijl. Het effect van een sociaal isolement op de bloeddruk was te vergelijken met andere risicofactoren zoals roken en diabetes.

In eerdere studies is reeds aangetoond dat een sociaal isolement de kans op vroegtijdige sterfte verhoogt. De huidige studie laat zien dat de sociale context daadwerkelijk van invloed is op diverse fysiologische processen bij jonge personen tot op oudere leeftijd.