Q10-suppletie zinvol bij chronische aandoeningen

Coënzym Q10 speelt een voorname rol in het metabolisme van iedere lichaamscel en een tekort is in verband gebracht met diverse aandoeningen, zo concluderen wetenschappers in een review. Een tekort aan coënzym Q10 kan een gevolg zijn van genetische defecten, waardoor te weinig van deze lichaamseigen stof wordt geproduceerd. Daarnaast komt een Q10-deficiëntie vaak voor bij chronische aandoeningen zoals hart- en vaatziekten, nier- en leveraandoeningen en diabetes type-2. Dit is veelal een gevolg van oxidatieve stress en kan tevens het resultaat zijn van het gebruik van bepaalde medicijnen. Vooral de hersenen, spieren en nieren zijn gevoelig voor een Q10-tekort. Dit kan leiden tot respectievelijk ataxie (verstoord bewegingspatroon), myopathie (energietekort in de spieren) en het nefrotisch syndroom (nierschade). Er zijn gunstige effecten gemeld van suppletie met een goed opneembaar Q10-supplement bij chronische aandoeningen, vooral bij hartfalen. Ook bleek Q10-suppletie gedurende een periode van twee jaar (300 mg per dag) gepaard te gaan met een significante lagere sterftekans (reductie van meer dan 40%). Een onderzoek met diabetespatiënten toonde dat suppletie met 200 mg Q10 per dag na drie maanden leidde tot een significant lagere gemiddelde glucosespiegel (HbA1c). Volgens de wetenschappers is de kwaliteit van het supplement van groot belang. Het effect van suppletie wordt grotendeels bepaald door de opneembaarheid van het supplement. Er is geen aanbevolen dagelijkse hoeveelheid vastgesteld voor coënzym Q10, maar de wetenschappers adviseren om 500 mg per dag binnen te krijgen. De bijdrage vanuit de voeding wordt geschat op zo’n 5 mg per dag en is daarmee gering. Het aandeel van Q10-synthese is het grootst in de lever, nieren, het hart en skeletspieren. Maar bij een gebrekkige lichaamseigen productie van de stof en/of bij chronische aandoeningen kan suppletie zinvol zijn.