Alfaliponzuur voorkomt zenuwbeschadiging suikerpatiënten

Alfaliponzuur vormt voor suikerpatiënten hoogstwaarschijnlijk een nieuw alternatief voor de behandeling en preventie van vertraagde zenuwbeschadiging. Volgens professor Lester Packer van de University of California voorkomt alfaliponzuur een vertraagde zenuwbeschadiging bij bijna 70% van alle suikerpatiënten. Er zijn geen bijwerkingen bekend en volgens sommige onderzoekers vertraagd het ook de gevolgen van het ouder worden, aldus Packer. Alfaliponzuur heeft antioxiderende capaciteiten en kan dus vrije radicalen in het lichaam aanpakken. Het verschil met andere stoffen die ook deze eigenschap hebben zit in de wijze van bestrijding. Het alfaliponzuur kan net als andere antioxidanten radicalen opvangen, maar onderscheidt zich doordat het na deze vangst zichzelf blijft en dus opnieuw antioxiderend kan werken. Packer deed zijn bevindingen aan de hand van een onderzoek met ratten. De ratten kregen drie verschillende doses alfaliponzuur. Vervolgens werd na twee weken gekeken welke concentraties voorkwamen in de zenuwbanen. Het bleek dat hoe hoger de dosering, hoe groter de concentratie werkzame alfaliponzuur. Een suppletie van alfaliponzuur is naast goede voeding, voldoende lichaamsbeweging en medicatie zeer aan te raden, zo benadrukt Packer. Onderzoek uit Duitsland bekrachtigt zijn adviezen. Dan Ziegler en Arnold Gries van de Heinrich Heine University in Düsseldorf ontdekten dat een dagelijkse suppletie van 600 mg alfaliponzuur gevoelloosheid en pijn als gevolg van zenuwbeschadiging verminderde. De onderzoekers ontdekten verder dat de werking van insuline en ook de werking antidiabetica wordt ondersteund door alfaliponzuur. Veel diabetici (10-21%) krijgen zenuwbeschadigingen als gevolg van hun ziekte. Hierbij zijn vaak hart, ogen, nieren, geslachtsorganen, armen en benen het slachtoffer. Alfaliponzuur beperkt deze problemen hoogstwaarschijnlijk in ruime mate en kan in een dosering die varieert van 60 tot 600 mg per dag worden genomen.